FRANCUSKI PIES WODNY
BARBET
Wersja polska: kwiecień 2010 (FCI – St.N° 105 /29. 03. 2006)
POCHODZENIE:
Francja
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA:
21.02.2006.
UŻYTKOWOŚĆ:
Pies do polowania na ptactwo wodne; podobnie jak inne psy wodne, jest więcej niż tylko aporterem: wyszukuje i wypłasza ptactwo, ukryte w zaroślach i trzcinach, i aportuje strzelone sztuki. Bardzo odporny na zimno, powinien iść do wody bez względu na pogodę.
KLASYFIKACJA FCI:
Grupa 8
Aportery, płochacze,psy wodne.
Sekcja 3
Psy wodne.
Obowiązują próby pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Bardzo stara rasa, pospolita w całej Francji, wykorzystywana do polowań na ptactwo wodne. Opisana już w XVI wieku.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Średniej wielkości, naturalny pies o gęstej, wełnistej sierści, dającej doskonałą ochronę przez zimnem i wilgocią. Sierść tworzy brodę (po francusku barbe), stąd nazwa rasy – Barbet.
WAŻNE PROPORCJE:
Kufa nieco krótsza od czaszki.
Długość tułowia nieco większa od wysokości w kłębie.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Opanowany, bardzo przywiązany do właściciela, towarzyski, uwielbia wodę, nawet bardzo zimną.
GŁOWA:
Sierść na głowie opada aż na grzbiet nosa. Broda obfita i długa, wąsy na całej długości kufy.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka:
Zaokrąglona i szeroka.
Stop:
Wyraźny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos:
Duży, o dobrze rozwartych nozdrzach, czarny lub czekoladowy, w zależności od umaszczenia.
Kufa:
Raczej kanciasta. Grzbiet nosa szeroki.
Wargi:
Grube, dobrze pigmentowane, całkowicie zakryte długim włosem. Krawędzie warg czarne lub brązowe.
Uzębienie:
Szczęki jednakowej długości. Zgryz nożycowy, mocne uzębienie, siekacze duże i równo ustawione.
Oczy:
Okrągłe, pożądane ciemno brązowe. Powieki czarne lub brązowe.
Uszy:
Nisko osadzone (na wysokości oczu lub niżej), długie, płaskie, porośnięty długim, sznurowatym włosem. Ułożone wzdłuż kufy uszy sięgają sierścią
co najmniej 5 cm poza nos, a sama małżowina sięga dalej, niż kącik warg.
SZYJA:
Krótka i mocna.
TUŁÓW:
Grzbiet:
Mocny i pewny.
Lędźwie:
Wysklepione, krótkie i mocne.
Zad:
Krągły, oglądany z boku jest płynnym przedłużeniem lędźwi.
Klatka piersiowa:
Szeroka, pojemna, głęboka – sięga łokcia, zaokrąglona, ale nie beczkowata.
OGON:
Lekko wzniesiony, w ruchu noszony powyżej poziomu grzbietu, nisko osadzony, z haczykiem na końcu.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatka:
Ukośna. Kąt w stawie barkowym od 110° do 115°.
Ramię:
Mocne, dobrze umięśnione.
Przedramię:
Proste, pionowe, o mocnym kośćcu, porośnięte długą sierścią.
KOŃCZYNY TYLNE:
Udo:
Skośnie ustawione, dobrze umięśnione.
Staw skokowy:
Niski, dobrze kątowany.
Śródstopie:
Pionowe.
ŁAPA:
Duża, okrągła, mocno owłosiona.
CHODY:
Swobodne, kończyny poruszają się równolegle wobec linii środkowej tułowia. Umiarkowanie długi wykrok, mocny napęd kończyn tylnych.
SKÓRA:
Stosunkowo gruba.
SZATA:
SIERŚĆ:
Długa, wełnista i kędzierzawa, może tworzyć sznury. Równomiernie pokrywa całe ciało, wygląda naturalnie – ta naturalność jest niezbędną cechą rasy. Modelowanie sierści dopuszczalne o tyle, o ile przydaje się psu w pracy lub ułatwia codzienne utrzymanie.
MAŚĆ:
Jednolicie czarna, szara, czekoladowa, płowa, piaskowa lub biała, łaciata z mniejszymi lub większymi łatami. Dopuszczalne rozmaite odcienie płowe i jasno płowe. Pożądany jednakowy odcień na całym ciele.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie:
psy:
58cm – 65cm
suki:
53cm – 61 cm
Tolerancja +/- 1cm
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa.
- Głowa lekka i wąska, kufa wąska i zbyt długa, cienkie wargi. Przodozgryz lub tyłozgryz, krzywe szczęki.
- Jasne oczy.
- Uszy osadzone wysoko (powyżej linii oka), cienkie, krótkie, wąskie.
- Szyja długa i cienka.
- Zapadnięty grzbiet.
- Lędźwie długie i słabo związane.
- Poziomy zad.
- Klatka piersiowa wąska.
- Ogon wysoko osadzony, zakręcony nad grzbietem lub leżący na grzbiecie, zbyt krótki lub z natury szczątkowy.
- Strome łopatki.
- Cienkie ramię.
- Słaby kościec kończyn przednich, pióra.
- Kończyny tylne: płaskie, słabo umięśnione uda, strome stawy skokowe, pióra, wilcze pazury. Wąska, mała, słabo owłosiona łapa.
- Cienka skóra.
- Sierść krótka, szorstka, nie dość wełnista ani lokowata.
- Maść: inna niż wymienione we wzorcu.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne i/lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane.
N.B. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.